یک میلیون و ۵۰۰ هزار کلاس اولی، امروز وارد ۶۱ هزار مدرسه ابتدایی میشوند. دانشآموزانی که برای نخستینبار است ورود به مدرسه را تجربه خواهند کرد؛ ورودی که مطمئناً خاطرهای ماندگار را در ذهن آنها بر جای خواهد گذاشت.
نخستین روز مدرسه با اشکهاولبخندها
براساس مصوبه شورای عالی آموزشوپرورش، حداقل سن ثبتنام در پایه اول دبستان ۶سال تمام تعیینشده است و آموزشوپرورش وظیفه تحت پوشش قراردادن تمام کودکان لازمالتعلیم را برعهده دارد. امروز ششسالهها درحالی به مدرسه میروند که بسیاری از آنها دلهره ورود به یک محیط تازه را دارند. اشکهاولبخندهای امروز دیدنی است؛ چه بسیار از بچهها که لبخند به لب پا به مدرسه میگذارند و چه بسیار که اشکریزان وارد میشوند.
جشنهای ویژه برای کلاس اولیها
شاید فرزند شما دوست داشته باشد اسباببازیها و عروسک خود را در روز جشن شکوفهها با خود به مدرسه ببرد. چه اشکالی دارد؛ جز اینکه روز اول مدرسه را برای او عادیتر جلوه خواهد داد. بهعنوان پدرومادر، این کاری که در راستای کمک به کلاس اولیتان میتوانید انجام دهید تا غولی که کودک از این روز در ذهن خود ساخته است، از بین ببرید. مدیرکل دفتر آموزش ابتدایی نیز در سال گذشته اعلام کرد: در روز شکوفهها، کلاساولیها میتوانند با اسباببازیها و هر پوششی که دوست دارند به مدرسه بروند. در این روز جشنهای ویژهای برای کلاس اولیها در مدرسه برگزار میشود و حضور والدین در کنار کودکان به دلگرمی آنها کمک خواهد کرد. تلاش کنید روز اول مدرسه را به فضایی شاد و دلچسب برای فرزندتان تبدیل کنید و از بایدونباید و امرونهیکردن به کودک بپرهیزید: تلاش کنید این روز را روزی بزرگ و به یادماندنی معرفی کنید.
آمادهسازی کودکان برای ورود به مدرسه
شکوفه حسینی، کارشناس مشاوره معتقد است: در بچههای کلاس اولی که به پیشدبستانی رفتهاند، ترس از جدایی کمتر است؛ اما آنها باید بدانند که مدرسه چارچوبهای بیشتری را نسبتبه پیشدبستانی دارد؛ البته این بچهها زودتر به مدرسه عادت میکنند. وی افزود: مشکل اصلی مربوط به کودکانی است که وابستگی بالایی به مادر دارند، آمادهسازی آنها برای ورود به مدرسه نیاز به زمان دارد؛ یعنی باید چند هفته قبل از شروع سال تحصیلی اقدام کرد و مراحل مربوطه، بهتدریج طی شود. این شیوه تفکر که میگویند، «مادر کودک را در مدرسه گذاشته و برود، بچه کمکم عادت میکند»، از اساس اشتباه است و حضور دائمی مادر در کلاس درس نیز خطاستغ زیرا این روشها موجب افزایش اضطراب در کودک میشود. حسینی ادامه داد: جداکردن کودکان مضطرب از مادر باید به صورت پلکانی باشد و خانواده باید از مسئولان مدرسه بخواهند که در این رابطه با آنها همراهی داشته باشند. در مرحله نخست، ممکن است نیاز به حضور مادر در کلاس درس باشد؛ پس از این مرحله مادر باید درمدرسه و از فضای دورتر مراقب کودک باشد؛ در مرحله بعد مادر پشت کلاس درس بنشیند اما درِ کلاس باز باشد تا کودک بتواند او را ببیند؛ این مرحله به سه روز زمان نیاز دارد و پس از عادت کردن کودک به محیط مدرسه و اعتماد به معلم، مادر میتواند از او جدا شود.
شیوه برخورد با اطرافیان را یاد دهید
بهروز جلیلی، روانپزشک کودکان نیز میگوید: «دانشآموزان کلاس اولی به دو گروه تقسیم میشوند؛ گروه اول آنهایی هستند که تجربه مهدکودک را دارند و تحمل دوری از والدین را تجربه کردهاند و به دوربودن از خانه تا حدودی عادت کردهاند؛ اما گروه دوم آنهایی هستند که برای اولینبار دوری از خانواده را تجربه میکنند که بهطورطبیعی، در گروه دوم، کار معلم و والدین قدری مشکلتر است».
او میافزاید: «والدین باید در این روزها آموزشهایی را برای فرزندان خود داشته باشند؛ آموزشهایی که در آن شیوه برخورد با اطرافیان، چگونگی آماده شدن سریع برای رفتن به مدرسه و شیوه پوشیدن لباس کودکان به وسیله خود آنها در نظر گرفته شود». آشناکردن کودکان با برخی نکات ساده میتواند چراغهای اضطراب را در روز اول مدرسه در ذهنشان خاموش کند.
کودک را به تنهایی در روز اول مدرسه و هفتههای نخست به مدرسه نفرستید
اسم فرزندتان، شماره منزل و شماره تلفن و نشانی خود را روی یک کاغذ بنویسید و در جیب کودک یا درون کیف مدرسهاش جای دهید. این کار به کلاس اولیها احساس امنیتوآرامش خواهد داد که در مدرسه گم نخواهند شد. کودک را به تنهایی در روز اول مدرسه و هفتههای نخست، به مدرسه نفرستید. وقتی او خودش را در محیط جدید، غریبه حس کند، در بین اطرافیانی که همه با والدین خود پا به مدرسه گذاشتهاند، احساس تنهایی خواهد کرد. هیجان روز اول مدرسه از شب قبل، صبح روز اول، به صدادرآمدن زنگ کلاس و حتی بازگشت به منزل همراه کلاس اولیهاست و چه بهتر که او یک همراه داشته باشد تا این لحظات را در نار او سپری کند. اگر برایتان امکان ندارد، همراهش بروید از پدربزرگ، مادربزرگ یا خواهر و برادر بزرگترش بخواهید که او را همراهی کند.